1964 İstanbul doğumluyum, ilkokulu Nişantaşı Selim Sırrı Tarcan, Orta Okulu Nilüfer Hatun’ da okudum. Lise yıllarım biraz zor geçti, o günkü adıyla Maçka Endüstri Meslek ve teknik Yüksek Okuluna sınavla girdim, okullarımızda askerler, boykotlar derken 12 Eylül ihtilali oldu, okul hayatım kesintiye uğradı, makine bölümünde okumaktaydım ama üniversite için Güzel Sanatlar istiyordum, çocukluğumdan beri resim yapmaktaydım. Ama lise tercihimi yanlış yaptığımı çok geç öğrendim. Meslek Lisesi çıkışlılar Güzel Sanatlara giremiyorlardı.
Bende hiç Üniversiteye başlamadan iş hayatına atıldım, hoş okul tatillerinde zaten geçici işlerde çalışıyordum. İlk olarak elimin fırçaya yatkınlığından dolayı ve okul tatillerinde tabelacılarda fırçayla yazılar yazıp tabelalar yaptığımdan, Suat isimli ve şuanda Çanakkale’ de yaşayan bir arkadaşım sayesinde, Aksaray Köşebaşı Tiyatrosunda oyun oynamakta olan Tuncay Özinel ile tanışarak tiyatrosunun tabelalarını yapmaya başladım, ama ne tabelalar 3 metreye 5 metre filan, belli bir zaman sonra Tiyatronun yeni sahneye koyacağı bir oyun için dekoratör ihtiyacı olduğunu söylediler, ben yapabileceğimi söyleyerek teksti okumak istedim. Neticede mizansene ve elimizdeki imkanlara göre bir dekor yaptım, oyunda yanlış hatırlamıyorsam Ferhan Şensoy’ un “Aşkın Gözüne Gözlük” oyunuydu.
İlerleyen zamanlarda bana yardımcı gerekti, o zamanlarda tiyatromuzun sokağında oturan ve iç mimari okuyan meraklı bir arkadaşım vardı, onunla görüştüm onuda kadromuza aldık, adı Ercan Diler’ di. Daha sonraları ben ayrıldıktan sonra Ercan’ı tv’ de görmek kısmet oldu. Çarli adlı dizide evin babasını oynuyordu J . Nereden nereye… Tiyatro hayatı bana bir çok ünlü ile tanışma fırsatı verdi. Askere gidene kadar çalıştım orada.
Askerlik gelip çattığında ise soluğu 121. Sınır Jandarma Er Eğitim Alayı’ n da aldım. Geçirdiğim dört aylık eğitim döneminden sonra dağıtım olarak, Gaziantep İl Jandarma Alay Komutanlığı’ na yollandım. Burada sivilde yaptığım işler dikkate alınarak Merkez Bölük yazıcısı oldum. Görevimi tamamladıktan sonra Aralık 1985 de terhis olarak evime döndüm.
O yıllarda Beşiktaş, Asariye Caddesinde oturuyorduk. Birkaç aylık tembellikten sonra iş aramaya başladım amacım grafiker olmaktı, ajanslara gidiyordum ama daha hiç bir şey bilmediğimden, bana haftalık 5.000 TL lira aylık 20.000 TL teklif ediyorlardı, hesap yaptığımda bu para ancak benim yol ve sigara paramdı. Bir tanıdık vasıtasıyla Güneş Gazetesi’ ne girdim, hem de muhasebe kadrosuna ama amacım grafik kadrosuna geçebilmekti. Servisteki arkadaşlar ve servis Müdürüm Fuat bey, Müdür yardımcısı Selim bey benim bu isteğimin farkındaydılar. Bir gün o zamanki Genel Müdür Ali Rıza Tansuğ bey çağırdı ve bana grafik servisinde boşluk olduğunu geçmek isteyip istemediğimi sordu maaş da 65.000 TL idi J.
O servis benim okulumun başlangıcı oldu, serviste usta karikatürist Ercan abi ( Çiziyorum köşesi / Ercan AKYOL ), usta grafiker Ermil BALAKİN ( Sabah Gazetesinde Sayfa Sekreteri) Ustura Kemal’ in çizeri Haldun SEVEL, Plastipshow yapımcısı usta karikatürist Cihat HAZERDAĞLI ve tabiî ki servis patronumuz, sinema eleştirmeni Burçak EVREN.
Böyle bir kadro içinde yetişmek mükemmeldi benim için, tam bir okuldu. 1988 yada 89’ a kadar oradaydım, gazetemiz el değiştirmeye ve transferler olmaya başlamıştı. O yıllarda BİRGÜN Burçak Bey beni çağırdı ve Ertuğrul ZORLUTUNA ile tanıştırdı. Kendisinin Grundig’ e bağlı olarak Cihan Reklam Ajansında Genel Müdür olduğunu ve benim gibi bir Grafikere ihtiyaçları olduğunu söyledi. Transferi hemen kabul edip Gazete Hayatımı bitirdim.
Artık Nişantaşı Villa İş Hanı ikinci katında Cihan Reklamcılık da grafiker olarak çalışmaya başlamıştım. Bundan sonra Grafik eğitimi hayatımın ikinci perdesi başlıyordu. Ajans da Art directorüm Akın NALÇA idi, ki bunun benim için çok büyük bir şans olduğunun bilincindeydim, kendisinin bende emeği çok büyüktür, bir kere daha teşekkür ediyorum. Grundig’ in house ajansıydık ama dışardan da gelen işlerimiz vardı, Akın ağabeynin ayrıca kendi firması vardı, hem grafik hem de fuar stand tasarımları yapmaktaydı, ilk önceleri yarım gün gelmeye başladı daha sonra tamamen ayrılarak bölümün yükü tamamen bana kaldı. Ajansımızda Genel Yönetmenlik yapan, gerek insanlığı ve gerekse mesleki bilgi, birikim açısından çok sevip, saydığım yıllarını reklam ajanslarında geçirmiş duayen Macit TÜREN bey de ayrılarak Süleyman Nazif Sokağında Emekajans’ a geçti birkaç gün sonra beni de davet ettiler.
Emekajans benim için şimdiye kadar edindiğim bilgiler ile özgün ve özgür çalışabileceğim bir ortamdı, yetkiliydim artık. Müşteri briflerini alıyor, Macit Bey ve patronumuz ki kendiside reklam duayeni olan Mustafa Çeltik ile fikirlerini paylaşıp işleri bitiriyordum..
Birkaç yıl çalıştıktan sonra yine gelen bir teklifle Rose Reklamcılık’ a geçtim ama burada fazla çalışma hayatım olamadan, Emsan Beş Yıldız Çelik Tencere firmasına Reklam Müdürü oldum. 1994 yılında gerek Denizli gerekse İstanbul’da olmak üzere şirketin farklı birimlerinde yetkili olarak çalıştım. 1994 de şirketin iflasın eşiğine gelmesiyle maalesef bir bocalama dönemiyle beraber işsiz kaldık. Şirketten bir arkadaşım satın alma sorumlusuydu kendisi Tevfik PEKŞEN’ le beraber Bulgaristan’ a giderek ithalat ve ihracat şirketi kurduk.
Ben bir fiil orada kalarak işleri idare ettim. Bir yıl işler iyiydi ama 95 de Bulgaristan da ortaya çıkan devalüasyon bir anda halkın alım gücünü tüketince işlerimiz bozularak ülkeye döndüm.
Bir tanıdık vasıtasıyla LAMP83 firmasına girdim, Pazarlama Müdürüne bağlı görsel materyallerden sorumlu idim, burada da kurumsal kimlik çalışmaları, ürün kutuları, kataloglar ve ajans ilişkileri koordinasyonunu yürüttüm. İki yıl kadar burada çalıştıktan sonra bir gün Emekajans’ dan arayıp çağırdılar, büyük bir Holding’ in işlerini aldıklarını ve bana ihtiyaçları olduğunu söylediler. Tekrar yuvaya dönmüştüm. Çok farklı sektörden müşterilerimiz oldu bunlardan en aklıda kalıcı olanı sanırım ROMANS’ dır. Bu zaman zarfında hem ajansımın işlerini arta kalan zamanlarda da kendi işlerimi yapıyordum. Esman dan ayrılan bir çok mesai arkadaşım sektörde farklı firmalarda çalışmaya başlamışlardı, dolayısıyla benim konumla ilgili branşlarda beni arıyorlardı.
İşimde bayağı gelişmiştim ve zaman geçirmeden kendi firmamı kurdum. İlk önceleri Perpa’ da küçük bi ofiste BÜROGRAF şahıs firması olarak başladım, zamanla büyüyerek limited şirkete çevirerek, matbaacılar sitesine geçtim. Burada inişler ve çıkışlarla dolu 7 yılı devirdim. En son 6, 7 ay kadar önce ekonomik sıkıntılar dolayısıyla iş yerimi kapattım. Şimdi evden freelance çalışıyorum ve tabii bu kariyerimdeki tecrübelerimi yansıtabileceğim köklü bir firmada iş aramayıda sürdürüyorum. Bakalım gelecek günler daha neler gösterecek…
Bende hiç Üniversiteye başlamadan iş hayatına atıldım, hoş okul tatillerinde zaten geçici işlerde çalışıyordum. İlk olarak elimin fırçaya yatkınlığından dolayı ve okul tatillerinde tabelacılarda fırçayla yazılar yazıp tabelalar yaptığımdan, Suat isimli ve şuanda Çanakkale’ de yaşayan bir arkadaşım sayesinde, Aksaray Köşebaşı Tiyatrosunda oyun oynamakta olan Tuncay Özinel ile tanışarak tiyatrosunun tabelalarını yapmaya başladım, ama ne tabelalar 3 metreye 5 metre filan, belli bir zaman sonra Tiyatronun yeni sahneye koyacağı bir oyun için dekoratör ihtiyacı olduğunu söylediler, ben yapabileceğimi söyleyerek teksti okumak istedim. Neticede mizansene ve elimizdeki imkanlara göre bir dekor yaptım, oyunda yanlış hatırlamıyorsam Ferhan Şensoy’ un “Aşkın Gözüne Gözlük” oyunuydu.
İlerleyen zamanlarda bana yardımcı gerekti, o zamanlarda tiyatromuzun sokağında oturan ve iç mimari okuyan meraklı bir arkadaşım vardı, onunla görüştüm onuda kadromuza aldık, adı Ercan Diler’ di. Daha sonraları ben ayrıldıktan sonra Ercan’ı tv’ de görmek kısmet oldu. Çarli adlı dizide evin babasını oynuyordu J . Nereden nereye… Tiyatro hayatı bana bir çok ünlü ile tanışma fırsatı verdi. Askere gidene kadar çalıştım orada.
Askerlik gelip çattığında ise soluğu 121. Sınır Jandarma Er Eğitim Alayı’ n da aldım. Geçirdiğim dört aylık eğitim döneminden sonra dağıtım olarak, Gaziantep İl Jandarma Alay Komutanlığı’ na yollandım. Burada sivilde yaptığım işler dikkate alınarak Merkez Bölük yazıcısı oldum. Görevimi tamamladıktan sonra Aralık 1985 de terhis olarak evime döndüm.
O yıllarda Beşiktaş, Asariye Caddesinde oturuyorduk. Birkaç aylık tembellikten sonra iş aramaya başladım amacım grafiker olmaktı, ajanslara gidiyordum ama daha hiç bir şey bilmediğimden, bana haftalık 5.000 TL lira aylık 20.000 TL teklif ediyorlardı, hesap yaptığımda bu para ancak benim yol ve sigara paramdı. Bir tanıdık vasıtasıyla Güneş Gazetesi’ ne girdim, hem de muhasebe kadrosuna ama amacım grafik kadrosuna geçebilmekti. Servisteki arkadaşlar ve servis Müdürüm Fuat bey, Müdür yardımcısı Selim bey benim bu isteğimin farkındaydılar. Bir gün o zamanki Genel Müdür Ali Rıza Tansuğ bey çağırdı ve bana grafik servisinde boşluk olduğunu geçmek isteyip istemediğimi sordu maaş da 65.000 TL idi J.
O servis benim okulumun başlangıcı oldu, serviste usta karikatürist Ercan abi ( Çiziyorum köşesi / Ercan AKYOL ), usta grafiker Ermil BALAKİN ( Sabah Gazetesinde Sayfa Sekreteri) Ustura Kemal’ in çizeri Haldun SEVEL, Plastipshow yapımcısı usta karikatürist Cihat HAZERDAĞLI ve tabiî ki servis patronumuz, sinema eleştirmeni Burçak EVREN.
Böyle bir kadro içinde yetişmek mükemmeldi benim için, tam bir okuldu. 1988 yada 89’ a kadar oradaydım, gazetemiz el değiştirmeye ve transferler olmaya başlamıştı. O yıllarda BİRGÜN Burçak Bey beni çağırdı ve Ertuğrul ZORLUTUNA ile tanıştırdı. Kendisinin Grundig’ e bağlı olarak Cihan Reklam Ajansında Genel Müdür olduğunu ve benim gibi bir Grafikere ihtiyaçları olduğunu söyledi. Transferi hemen kabul edip Gazete Hayatımı bitirdim.
Artık Nişantaşı Villa İş Hanı ikinci katında Cihan Reklamcılık da grafiker olarak çalışmaya başlamıştım. Bundan sonra Grafik eğitimi hayatımın ikinci perdesi başlıyordu. Ajans da Art directorüm Akın NALÇA idi, ki bunun benim için çok büyük bir şans olduğunun bilincindeydim, kendisinin bende emeği çok büyüktür, bir kere daha teşekkür ediyorum. Grundig’ in house ajansıydık ama dışardan da gelen işlerimiz vardı, Akın ağabeynin ayrıca kendi firması vardı, hem grafik hem de fuar stand tasarımları yapmaktaydı, ilk önceleri yarım gün gelmeye başladı daha sonra tamamen ayrılarak bölümün yükü tamamen bana kaldı. Ajansımızda Genel Yönetmenlik yapan, gerek insanlığı ve gerekse mesleki bilgi, birikim açısından çok sevip, saydığım yıllarını reklam ajanslarında geçirmiş duayen Macit TÜREN bey de ayrılarak Süleyman Nazif Sokağında Emekajans’ a geçti birkaç gün sonra beni de davet ettiler.
Emekajans benim için şimdiye kadar edindiğim bilgiler ile özgün ve özgür çalışabileceğim bir ortamdı, yetkiliydim artık. Müşteri briflerini alıyor, Macit Bey ve patronumuz ki kendiside reklam duayeni olan Mustafa Çeltik ile fikirlerini paylaşıp işleri bitiriyordum..
Birkaç yıl çalıştıktan sonra yine gelen bir teklifle Rose Reklamcılık’ a geçtim ama burada fazla çalışma hayatım olamadan, Emsan Beş Yıldız Çelik Tencere firmasına Reklam Müdürü oldum. 1994 yılında gerek Denizli gerekse İstanbul’da olmak üzere şirketin farklı birimlerinde yetkili olarak çalıştım. 1994 de şirketin iflasın eşiğine gelmesiyle maalesef bir bocalama dönemiyle beraber işsiz kaldık. Şirketten bir arkadaşım satın alma sorumlusuydu kendisi Tevfik PEKŞEN’ le beraber Bulgaristan’ a giderek ithalat ve ihracat şirketi kurduk.
Ben bir fiil orada kalarak işleri idare ettim. Bir yıl işler iyiydi ama 95 de Bulgaristan da ortaya çıkan devalüasyon bir anda halkın alım gücünü tüketince işlerimiz bozularak ülkeye döndüm.
Bir tanıdık vasıtasıyla LAMP83 firmasına girdim, Pazarlama Müdürüne bağlı görsel materyallerden sorumlu idim, burada da kurumsal kimlik çalışmaları, ürün kutuları, kataloglar ve ajans ilişkileri koordinasyonunu yürüttüm. İki yıl kadar burada çalıştıktan sonra bir gün Emekajans’ dan arayıp çağırdılar, büyük bir Holding’ in işlerini aldıklarını ve bana ihtiyaçları olduğunu söylediler. Tekrar yuvaya dönmüştüm. Çok farklı sektörden müşterilerimiz oldu bunlardan en aklıda kalıcı olanı sanırım ROMANS’ dır. Bu zaman zarfında hem ajansımın işlerini arta kalan zamanlarda da kendi işlerimi yapıyordum. Esman dan ayrılan bir çok mesai arkadaşım sektörde farklı firmalarda çalışmaya başlamışlardı, dolayısıyla benim konumla ilgili branşlarda beni arıyorlardı.
İşimde bayağı gelişmiştim ve zaman geçirmeden kendi firmamı kurdum. İlk önceleri Perpa’ da küçük bi ofiste BÜROGRAF şahıs firması olarak başladım, zamanla büyüyerek limited şirkete çevirerek, matbaacılar sitesine geçtim. Burada inişler ve çıkışlarla dolu 7 yılı devirdim. En son 6, 7 ay kadar önce ekonomik sıkıntılar dolayısıyla iş yerimi kapattım. Şimdi evden freelance çalışıyorum ve tabii bu kariyerimdeki tecrübelerimi yansıtabileceğim köklü bir firmada iş aramayıda sürdürüyorum. Bakalım gelecek günler daha neler gösterecek…
